گدل در شهر برونو در سرزمینی که آن موقع اتریش-مجارستان نام داشت بدنیا آمد. کنجکاوی سیریناپذیری وی، بعنوان یک پسر جوان، موجب شد تا وی لقب "آقای چرا" را بخود گیرد. با پیشرفت زیاد در زبان و نیز ریاضیات وی در ۱۸ سالگی به وین نقل مکان کرد، جایی که وی بطور نزدیک با تعدادی فیلسوفان و ریاضیدانان یهودی معاشرت نزدیک داشت. در سال ۱۹۳۳ بعد از انتشار مقاله ناتمامیت خود برای اولین بار دیداری از ایالات متحده داشت، در آنجا و در موسسه پژوهشهای پیشرفته سخنرانیهایی کرد و در آنجا بود که نیز به دوستی با انیشتین درآمد. در همان سال هیتلر در آلمان به قدرت رسید. وقتی در سال ۱۹۳۸ اتریش جذب آلمان نازی شد وضعیت وی در وین در خطر قرار گرفت؛ وی نقشه یک فرار غیرمستقیم به امریکا از طریق راهآهن ترانس-سیبری و ژاپن را کشید. قبل از پایان همان سال وی به سلامت در پرینستون بود، جایی که بعنوان یک عضو ممتاز دانشگاهی در موسسه پژوهشهای پیشرفته بکار خود ادامه داد. آلبرت انیشتن که همراه منظم وی شده بود، به دوستانی که اغلب برای دیدار از مؤسسه میآمدند گفته بود "امتیاز همراه بودن با گدل در راه خانه را دارد."
کورت گودل از جمله یکی از بسیار دانشمندان عالی رتبه - فیزیکدانان، فیلسوفان، منطقدانان، ریاضیدانان، چهرههای ادبی و اندیشمندانی از هرنوع بود که به غنای زندگی اندیشمندانه امریکا افزود و این در نتیجه اراده وسواسی هیتلر در کشتن یا اخراج یهودیان اروپا بود. وحشت از ستم نازیها موهبتی غیرمستقیم برای امریکا فراهم کرد. گدل مفتخرانه در ۱۹۴۷ شهروند امریکا شد. وی مطالعه دقیقی از قانون اساسی ایالات متحده انجام داد و تا درگذشتش در سال ۱۹۷۶ در پرینستون ماند.