نیاز به سور گذاری

برای درک اینکه چگونه سور گذاری به توان تحلیل منطقی می‌افزاید، ابتدا باید محدودیت‌ روش‌های گفته‌ شده تاکنون را بشناسیم. فصل‌های قبل نشان دادند که می‌توان استدلال‌های استنتاجی را بطور کارآمد آزمود - ولی این استنتاج‌ها از یک سنخ خاص بودند. یعنی آنهایی که اعتبارشان به‌تمامی وابسته به روش‌هایی بود که در آن‌ها گزاره‌های ساده بطور تابع-ارزش در گزاره‌های مرکب ترکیب شده بودند. [و در این صورت] با کاربستن صورت‌های استدلالی معتبر مقدماتی و قاعده جایگزینی، استنتاج‌هایی را استخراج می‌کردیم که امکان جداسازی استدلال‌های معتبر از نامعتبر این سنخ‌ها را مهیا می‌ساختند. این چیزی بود که بارها آن‌ را انجام دادیم.

وقتی با استدلال‌هایی مواجه شویم که گزاره‌های آنها مرکب نیستند، دیگر آن تکنیک‌ها پذیرفتنی نیست؛ یعنی آنها قادر نیستند به عناصر اصلی روند استدلال دست یابند. برای مثال، به استدلال تاریخی زیر توجه کنید:

(م۱): همه انسانها فانی هستند.
(م۲): سقراط انسان است.
بنابرابن، سقراط فانی است.^➥

استدلال بالا آشکارا معتبر است. با کارزدن روش‌هایی که قبلا معرفی شدند فقط می‌توانیم آنرا به شیوه زیر نمادین کنیم:

(P_۱): A
(P_۱): H
∴ M

و براساس این تحلیل بنظر میآید که نامعتبر هم باشد. چه خطایی در این میانه رخ داده است؟ مسئله برخاسته از این واقعیت است که اعتبار این استدلال آشکارا معتبر وابسته به ساختار منطقی درونی↝ مقدماتش است و این ساختار منطقی نمی‌تواند توسط سیستم نمادگذاری عبارت‌های گزاره‌ای که تاکنون گسترانده‌ایم آشکار شوند. این نمادگذاری بالا با سادگی بیش از اندازه و غیرمؤثر خود بهترین چیزی است که می‌توانیم بدون سورها انجام دهیم. علت آن است که گزاره‌های این استدلال معتبر مرکب نیستند و تکنیک‌های معرفی‌شده تاکنون، که برای کار با عبارت‌های گزاره‌ای مرکب شکل داده‌شده بودند، نمی‌توانند برای بررسی گزاره‌های غیرمرکب پذیرفتنی بکار روند. نیاز به روشی داریم تا بتوان با آن گزاره‌های غیرمرکب را نیز بیان و آنها را نمادین سازیم، بگونه‌ای که ساختار منطقی داخلی آنها آشکار گردد. منطق سورها چنین روشی را فراهم می‌سازد.

روشهای استنتاج که قبل‌تر گسترانده شد همانطور بنیادین باقی می‌مانند. سورها قواعد استنتاج را به هیچ عنوان تغییر نمی‌دهند. آنچه که قبلاً گفته شد را می‌توان منطق گزاره‌ها نامید. ما اکنون کار را با کارزدن تعداد بیشتر نمادگذاری ادامه می‌دهیم و آن قواعد استنتاج را بطور گسترده‌تر بکار خواهیم بست و این همان چیزی است که به منطق محمولات معروف است. ما ساختار داخلی گزاره‌ها و روابط بین موضوع و محمول را به سطح خواهیم آورد و آنها را توسط سورها قابل دستیابی خواهیم کرد. معرفی این نماد سازی اولین قدم ضروری بعدی ما است.